W Centrum Dziennego Pobytu dla Seniorów Nr 4 w ramach obchodów Święta Niepodległości seniorzy wspólnie z dziećmi ze Szkoły Podstawowej Nr 22 oraz dziećmi z Przedszkola Nr 57 uczcili 105 rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości.
Czytaj dalej… “Spotkania międzypokoleniowe z okazji Narodowego Święta Niepodległości w CDP4”
W ostatnią środę uczestnicy Klubu Senior+ „Centrum Aktywizacji” wybrali się do Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej przy ul. Żołnierzy Niepodległej 1 na wystawę pt. „ Pokochajmy Afrykę”. Seniorzy mogli nie tylko obejrzeć ale i dotknąć eksponaty pochodzące z Afryki takie jak: maski afrykańskie (w tym rytualne), broń do polowań, zabawki afrykańskie, instrumenty, batiki, rzeźby, figurki z malachitu. Nasz przewodnik niesamowity Pan Radosław z wielkim zaangażowaniem opowiadał o życiu zwykłych ludzi na kontynencie afrykańskim. Wystawa powstała we współpracy z Fundacją Mała Misja. Bardzo dziękujemy.
Czytaj dalej… “Klub Senior+ „Centrum Aktywizacji” na wystawie „ Pokochajmy Afrykę”.”
Na zajęciach plastycznych uczestnicy Klubu Senior+ „Centrum Aktywizacji” tworzyli kompozycje z jesiennych liści, kasztanów, żołędzi, kory i szyszek. W swoich pracach wykazali się dużą kreatywnością. Prace wyszły bardzo ciekawe. Ozdabiają naszą okienną witrynę.
Czytaj dalej… “Zajęcia plastyczne w Klubie Senior+ „Centrum Aktywizacji””
W bieżącym roku Spółdzielnia Mieszkaniowa im. W. Z. Nałkowskich w tym roku obchodzi 30- lecie swojego istnienia. W związku z tym wydarzeniem władze spółdzielni dla mieszkańców osiedla ogłosiły konkursy: plastyczny, historyczno-fotograficzny oraz literacko-poetycki, pt. „Moje osiedle”. Uczestnicy Klubu Senior+ „Centrum Aktywizacji” nie omieszkali wziąć udział w konkurencji plastycznej. Wykonali przepiękne prace. Zapraszamy do galerii poniżej.
Czytaj dalej… “Uczestnicy Klubu Senior+ „Centrum Aktywizacji” w konkursie plastycznym”
14 listopada przypada święto określane w kalendarzu mianem Ogólnopolskiego Dnia Seniora. Uczestnicy Dziennego Domu Senior+ postanowili poświętować „ po lubelsku”. Najbardziej „przykrą” czynnością, która wywoływała łzy, było krojenie cebuli; potem już samo poszło. W efekcie powstały wspaniałe przekąski, które cieszyły nie tylko oko, ale i podniebienie.